"Kiedy rozum mówi może kiedyś, a serce krzyczy teraz!"

Autor: Colleen Hoover

Tytuł: Maybe Someday

Rok wydania: 2015

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 384

Ocena: 5/10

Ckliwa i banalna, ale nadal romantyczna.

Historia o muzyce i zawikłanej miłości, która niczym w dramacie Wiliama Szekspira jest zakazana przez los.

Fenomenalna powieść miłosna, czy może zbytnio przesycone romansidło?

Życie Sydney było doskonale ułożone. Miała wspaniałego chłopaka, przyjaciółkę i studiowała wymarzony kierunek.

Codziennie siadała na balkonie żeby posłuchać gry przystojnego chłopaka z sąsiedztwa.

Czego więcej można chcieć od życia?

Wszystko jednak zmienia się w dniu jej urodzin, szczęście w jej życiu pęka niczym bańka mydlana, a ona pozostaje bez dachu nad głową i traci miłość swojego życia.

Znikąd nie może otrzymać pomocy, a nie zamierza wracać do domu rodzinnego i przyznać się, iż popełniła błąd, nie obierając wyznaczonej przez ojca kariery.

Z pomocą przychodzi jej muzyk z sąsiedztwa, Ridge oferuje jej pomocną dłoń i.. swoje serce.. Co jednak nie wróży nic dobrego..

Zraziłam się do książek Colleen Hoover po przeczytaniu „Hopeless”, już wtedy stwierdziłam że na rynek weszła moda na śmiertelne choroby wśród głównych bohaterów, lub inne ciężkie przeżycia w przeszłości.

Po przeczytaniu tej książki podtrzymuję swoją tezę, a kolejna książka C. Hoover jest doskonałym tego przykładem.

Kiedy życie głównej bohaterki rozsypuje się, niczym zamek z piasku, na pomoc pojawia się rycerz w srebrnej zbroi, nie mamy tu jednak do czynienia z historią pełną szczęścia i miłości.

Gdyż Sydney wplątuje się trójkąt miłosny, choć śmiało nazwałabym to czworokątem, lub nawet pięciokątem miłosnym, w którym każdy ma swoje mroczne tajemnice.

Występuję narracja pierwszoosobowa z oczu zarówno Sydney, jak i Ridge. Co moim zdaniem jest znaczącym  atutem, gdyż poznajemy odczucia obu stron. 

Styl pisania jest prosty i dosyć przyjemny, czyta się szybko i bezproblemowo. 

Jak dla mnie książka jest przesłodzona i naciągana. 

W prawdziwym świecie niestety, ale żaden książę w srebrnej zbroi nie zabierze nas z ulicy. 

Każdy bohater cechuje się również niezliczoną ilością poważnych opresji, co zapewne występuje i w rzeczywistości, lecz moim zdaniem są pewne granice, które Colleen Hoover podobnie jak w "Hopeless" przekroczyła. 

Jeśli ktoś z Was szuka niezbyt ambitnego romansu, do poczytania gdy za oknem pada deszcz, "Maybe someday" jest dobrym wyborem, nie można jednak oczekiwać za dużo. 

W książce występują teksty piosenek, które doczekały się światła dziennego. 

Chciałabym zaprezentować Wam jedną z nich pt.: Maybe someday, śpiewaną przez Griffina Petersona.